Frans, 51 jaar, Commercieel directeur
Grip op zaken terug willen
De reden om dit coachtraject te volgen was om grip op zaken terug te krijgen, mijzelf weer te vinden en zeker mijzelf weer te herkennen en te waarderen.
Niet meer kunnen relativeren
Alles was teveel en ik zag overal als een berg tegenop. Ik was kortaf, vermoeid, opvliegerig en zeker niet leuk voor mensen om mij heen.
Voelde mij compleet uitgeput en rusteloos
Ik was opgejaagd en had slaapgebrek. Ik had nog niks geprobeerd om van deze klachten af te komen, slechts geprobeerd thuis tot rust te komen (slapen en lezen).
Als ik mezelf niet zou aanpakken zou ik met een vette burn-out thuis zitten; hier zat ik – achteraf gezien – tegen aan.
Schaamte
Wat me vooraf tegenhield om een coachtraject aan te gaan was deels schaamte voor mijzelf en naar mensen om mij heen, de angst om mijzelf “bloot” te geven. Nu ben ik erg blij dat ik toch heb doorgezet!
Ik voel mij goed. Het is de juiste stap geweest
Ik voel rust in hoofd en lichaam, kan goed relativeren. Het voelt alsof er een blokkade is opgeheven waardoor ik verder kan. Ik kan meer genieten van kleine dingen om mij heen en waardeer en realiseer mij meer dan anders dat ik een gelukkig en bevoorrecht mens ben. Werk is bijzaak geworden, daar waar het altijd prioriteit en nr. 1 was.
Het coach proces was plezierig, prettig, confronterend als ook op momenten ongrijpbaar en niet nader uit te leggen gevoelens. In zekere zin gaven de sessies mij een beschermend gevoel en keek ik er ook altijd naar uit.
Ik heb meer geduld, kan relativeren, beter/ vaker complimenteren en op momenten juist niets zeggen. Ik draag problemen en hectiek niet meer mee naar alles en iedereen.
Ik sta nu meer open, realistischer in het leven. Als iets niet lukt of gaat zoals het misschien wel had moeten gaan leg ik mij daar bij neer (met de wetenschap vooraf dat ik er niets aan kan veranderen) .
Voel me goed!
Ik moet er voor waken niet in hetzelfde patroon terecht te komen. Met andere woorden; de problemen en rommel van een ander daar laten waar het hoort en niet op het bordje van mij (want deze is en blijft leeg).
Een luier en speen!
Als ik deze coach sessies niet had gedaan dan zou ik met een luier en speen in een foetus houding in bed liggen met de gordijnen dicht.
En de coach?
Jip is een leuke vent waar ik mij direct op mijn gemak bij voel. Hij straalt rust uit, vakbekwaam en discreet. Tevens een vent waar ik mij wel in herken in een aantal zaken (zeg raakvlakken) als sport, gezin en samenstelling, hobby’s etc. Hij heeft de praktijk en theorie zich eigen gemaakt nadat Jip in een situatie kwam waar hij niet voor gekozen heeft. Hij kent dus ook de “andere kant van de stoel”.